Historie
(voormalige Vrouwen Advies Commissie)
Algemeen
Na de Tweede Wereldoorlog vond de wederopbouw in Nederland plaats. Tijdens de oorlog was veel infrastructuur zoals bruggen, wegen en spoorwegen vernietigd. Ook waren huizen, fabrieken en gebouwen vernietigd of beschadigd. Van de vooroorlogse economie was niets meer over.
Wederopbouw Woningbouw Algemeen
Zo vlak na de oorlog heerste er een enorme woningnood en Nederland was straatarm. Om iets van de grond te krijgen van wederopbouw en volkshuisvesting was er een planmatige en centrale aanpak nodig. Vóór de oorlog waren de uitbreidingen aan de gemeenten overgelaten maar door de slechte economische situatie was de opbouw van Nederland na de oorlog niet mogelijk zonder regelingen en subsidie van de rijksoverheid.
Een tweede belangrijk aspect voor de inrichting van de wijken was de wijkgedachte: woningen met daaraan gekoppeld het buurtcentrum, winkels, groenvoorzieningen etc.
Een derde kenmerk van de naoorlogse woonwijken is de herhaling van eenheden als gevolg van de toenemende industrialisatie en standaardisatie in de bouw. Dit verkortte de bouwtijd en maakte het bouwen ook goedkoper.
Tenslotte werd in de naoorlogse steeds meer hoogbouw gerealiseerd.Hoogbouw werd goedloper door allerlei stimulerende maatregelen van het Rijk én de nieuwe bouwtechnieken.
Wederopbouw Helmond
Na de 2e wereldoorlog werd het gebied rond de Abdij van Binderen bebouwd met enkele zelfstandige buurten. Deze buurten bestaan uit hoog- en laagbouwwoningen, winkels, scholen en allerlei maatschappelijke voorzieningen gescheiden door groenstroken. Vervolgens werden in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw de plannen Bloem- en Paardenvelden, de Bus, de Kemenade en de Eeuwsels ontwikkeld, gebruikmakend van de destijds gangbare stempelmethode door herhaling van de verkavelingselementen. In Helmond Oost werd dezelfde methodiek toegepast.
Helmond werd tevens in 1968 ook uitgebreid door annexatie van de dorpen Stiphout, Mierlo-Hout en Brouwhuis.
Na een financieel slechte situatie kreeg Helmond in 1976 de status van Groeistad. Dit gaf de mogelijkheid tot stadsvernieuwing, kanaalomlegging en de ontwikkeling van de nieuwe stadsdelen Rijpelberg, Brouwhuis en 't Hout begin jaren ‘80. Als gevolg van de uitbreiding van het grote industriegebied BZOB en daardoor de behoefte aan meer woningen ontstond de wijk Dierdonk als vinexlocatie.
Centraal in de stad is een nieuw Bestuurs- en Cultureelcentrum en woningbouw ontwikkeld, Boscotondo genoemd.
Vanaf 2000 wordt er hard gewerkt aan de ontwikkeling van de wijk Brandevoort, een nieuw wijk met een authentiek karakter.
Oprichting WAC
Dat er bij het bouwen van laag- en hoogbouw niet of nauwelijks gekeken werd naar de bruikbaarheid van de woning ligt voor de hand. Daardoor werden de gebruikers van de woningen (toentertijd de huisvrouwen) geconfronteerd met inefficiënte ruimten, verkeerd draaien deuren, gebrek aan bergruimte, tekort aan stopcontacten etc..
Door de behoefte van die huisvrouwen om de dagelijkse woonomgeving prettiger en bewoonbaar te maken ontstonden de Vrouwenadviescommissies (VAC). Die commissies bestonden uit vrouwen van allerlei gezindten en politieke overtuigingen. Vrijwilligers dus met een pragmatische instelling. Deze commissies hadden het in eerste instantie niet gemakkelijk. VAC-leden waren deskundig in het huishouden, maar bouwdeskundigheid hadden vrouwen in deze periode zelden en dus telde hun mening niet of nauwelijks mee.
Begin jaren '60 waren er in Nederland ongeveer 80 VAC's. VAC Helmond is opgericht in 1966. Toen nog gesteund door de Helmondse Vrouwenraad. Door maatschappelijke veranderingen zijn vrouwen door de jaren heen steeds meer buitenshuis gaan werken, waardoor de rol- en taakverdeling in huis ook is gewijzigd. Omdat tegenwoordig ook mannen toegetreden zijn tot de Woon Advies Commissie, is halverwege 2001 de naam gewijzigd is in WAC Helmond.